Κέντρο Πολιτιστικής Ανάπτυξης

Πέρασα, κόρη Σουλτάνα,

πέρασα και πλένεις ρούχα,

κι έχασα το νου μου που ‘χα.

Σου κρένω, δε μου κρένεις,

γιατί δε μου μιλάς;

Τώρα καταλαβαίνω

πως άλλον αγαπάς.

-Έλα κόρη.

-Δεν έρχομαι,

είμαι μικρή και ντρέπομαι.