ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ

Στίχοι τραγουδιών

Σηκώνομαι πρωί, πρωί

τρεις ώρες πριν να φέξει

παίρνω νερό και νίβομαι (δις)

από την κρύα βρύση

και παίρνω το τουφέκι μου (δις)

ψηλά απ’ το εικονοστάσι

και παίρνω δίπλα τα ι-βουνά (δις)

ψηλά τα κορφοβούνια

βρίσκω λημέρι ανταρτών (δις)

που κάθονται και λένε

σήκω βρε καπετάνιε μου (δις)

σήκω να τραγουδήσεις

τραγούδια της ελευθεριάς (δις)

και της Μακεδονίας

δεν ημπορώ δεν δύναμαι (δις)

γιατί είμαι λαβωμένος

μον’ φέρτε το καράνταλι (δις)

να το διαλαλήσω

να κάμω τα ι-βουνά να κλαιν’ (δις)

κι οι πέτρες να ραΐσουν

γεια σας, χαρά σας ρε παιδιά.

 

                   ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ

Σηκώνομαι πρωί – πρωί, τρεις ώρες πριν να φέξει,

παίρνω νερό και νίβομαι, μαντήλι και σφουγγιέμαι

και παίρνω δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια.

Βρίσκω λημέρια κλέφτικα, σαράντα παλικάρια,

τον καπετάνιο κλαίγοντας.

-Σήκω καπετάν Αλέξανδρε, σήκω να πολεμήσεις,

γιατί μας πιάσαν ζωντανούς και παν να μας κρεμάσουν.

-Μα εγώ σας λέγω δεν μπορώ κι εσείς μου λέτε σήκω.

Για πιάστε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω,

για δώστε μου το καράνταλι να το διαλαλήσω,

να κάμω τα ιβουνά να κλαιν κι οι κάμποι να μαραίνουν.

Μουστάκι μου καραμπογιά, φρύδι μου γαϊτένιο,

πως θα σας φάει η μαύρη γης, τ’ αραχνιασμένο χώμα;

Μην κλαις, μανούλα μου, μην κλαις.

Παιδιά μ’ σαν πάτε στο χωριό, στη δόλια μου γυναίκα,

μην πείτε πως σκοτώθηκα και είμαι σκοτωμένος,

μον’ πέστε πως παντρεύτηκα και είμαι παντρεμένος.

Κάνω την πλάκα πεθερά, τη μαύρη γη γυναίκα

και τα τριγύρω τα ιβουνά αδέλφια και ξαδέλφια.