Ο Κωνσταντής παινεύτηκε τη θάλασσα να πλέξει

σαν τ’ άκουσε ο βασιλιάς, στέλνει τον προσκαλάει.

 

Βρε Κωνσταντή λεβέντη μου κι άξιό μου παλικάρι

εσύ τη θάλασσα κι αν πλέξ’ γαμπρό μου θα σε κάνω.

 

Θέλεις την αδελφούλα μου, θέλεις την ξαδέρφη μου

θέλεις τη θυγατέρα μου που είναι ξακουσμένη.

 

Θέλεις τη θυγατέρα μου που είναι ξακουσμένη

στην πόλη και στον Καναδά είναι ζωγραφισμένη.

 

Τέταρτη ημέρα την έπλεξε την πέμπτη την ξεπλέκει

την Κυριακή παντρεύεται του βασιλιά την κόρη.

 

Θάλασσα κυπροθάλασσα και κυπροκυματούσα

εγώ σε λέω θάλασσα και κυπροκυματούσα.