Κάποτε ήταν ένα ανδρόγυνο που η γυναίκα ήταν πολύ όμορφη, ενώ ο άνδρας της ήταν αγαθός. Για να τον πειράξουνε κάποιοι συγχωριανοί του, βάλανε στοίχημα τη γυναίκα του και του είπαν:

-Αν πας και κοιμηθείς ένα χειμωνιάτικο βράδυ μες το χιόνι χωρίς φωτιά, πάνω στο όρος Φαλακρό και επιστρέψεις, θα κερδίσεις το στοίχημα και δεν θα σου πάρουμε τη γυναίκα σου. Διαφορετικά θα τη χάσεις.

Εκείνος τι να κάνει, αναγκάστηκε να πάει. Πράγματι, πέρασε όλο το βράδυ στο βουνό και το ξημέρωμα επέστρεψε. Αυτοί που έβαλαν στοίχημα όταν τον είδαν το πρωί να επιστρέφει ζωντανός, δεν το πιστεύανε. Τον ρωτάνε:

-Πως τα κατάφερες και δεν πάγωσες; Εκείνος, ως αγαθός που ήταν, τους απαντά:

-Υπήρχε μια φωτιά στην απέναντι πλαγιά και με αυτή παρηγορούμουν.

Τότε αυτοί του λένε ότι έχασε το στοίχημα γιατί ζεστάθηκε από τη φωτιά, παραβιάζοντας τους όρους του στοιχήματος. Αυτός για να βρει το δίκιο του και να σώσει τη γυναίκα του, πήγε στο δικαστήριο. Οι δικαστές όμως έδωσαν δίκιο στους άλλους.

Μαθαίνει ο χότζας τα γεγονότα και τον λυπήθηκε. Προσκαλεί τους δικαστές στο σπίτι του, να τους κάνει το τραπέζι. Εκείνοι ανυποψίαστοι πήγαν. Μετά τα πολλά και με τα λίγα, ήρθε η ώρα για το φαγητό.

-Χότζα πότε θα φάνε; Ο χότζας τους απαντά:

-Το φαΐ βράζει σιγά-σιγά. Περιμένετε λίγη ώρα ακόμη.

Περιμένουν, συζητάνε διάφορα θέματα για να περάσει η ώρα, αλλά το φαγητό δεν ερχόταν. Ώσπου δεν άντεξαν άλλο και βγήκαν έξω στην αυλή να δουν γιατί αργεί τόσο πολύ το φαγητό. Τι να δουν; Ο χότζας είχε ένα μεγάλο δένδρο στην αυλή του και κρέμασε το καζάνι με το φαγητό σε ένα κλαδί και από κάτω έβαλε ένα κερί.

-Καλά χότζα, περιμένεις με αυτό το κερί να βράσει το φαγητό; Τότε τους απαντά ο χότζας:

-Όπως ζεστάθηκε ο άνθρωπος αυτός από τη φωτιά στην απέναντι πλαγιά και τον δικάσατε, έτσι και εσείς όταν βράσει το φαγητό με το κερί, θα φάτε.

Έτσι, ο άνθρωπος αυτός βρήκε το δίκιο του και πήρε πίσω τη γυναίκα του.