Ο χωριάτης και η κουμπάρα
Παραμύθια |
Κάποτε, ένας χωριάτης πήγε με τη φοράδα του στο μύλο να αλέσει το σιτάρι και να κάνει αλεύρι. Μέχρι να αλέσει ο μυλωνάς το σιτάρι, σκέφτεται:
-Δεν πάω μέχρι το σπίτι του κουμπάρου μου εδώ παρά κάτω να τον δω;
Πηγαίνει λοιπόν στο σπίτι και βρίσκει την κουμπάρα μόνη της. Ο κουμπάρος είχε πάει στο χωράφι για δουλειά. Τον ρωτάει η κουμπάρα:
-Θέλεις κουμπάρε να σου ετοιμάσω κάτι να φας;
-Ναι, θέλω να μου τηγανίσεις αβγά.
Σκύβει τότε η κουμπάρα να πάρει το τηγάνι από το ντουλάπι και ο κουμπάρος χωρίς να χάσει ώρα την τσιμπάει από πίσω. Τρομάζει αυτή, τον κτυπάει μια με τον τηγάνι στο κεφάλι και του παίρνουν τα αίματα. Φεύγει από το σπίτι και στο δρόμο ανταμώνει τον κουμπάρο του που επέστρεφε από το χωράφι.
-Τι έπαθες κουμπάρε και έχεις αίματα;
-Άσε κουμπάρε, απαντάει ο χωριάτης, πήγα να ανέβω στη φοράδα και αυτή με κλώτσησε.
-Έλα κουμπάρε μέσα στο σπίτι να σε φροντίσει η κουμπάρα.
-Γυναίκα, έλα να φροντίσεις τον κουμπάρο που τον κλώτσησε η φοράδα και είναι πληγωμένος.
-Άνδρα μου, πες στον κουμπάρο άλλη φορά να προσέχει. Πριν να ανέβει στη φοράδα να τη χαϊδεύει πρώτα.
Και ζήσανε και βασίλευαν και τραχανά μαγείρευαν.