Χαλβάς με ξηρούς καρπούς
Γεύσεις |
Ιστορία: Στο Πολιτιστικό Εργαστήρι «ΑΡΑΠΗΔΩΝ – ΜΑΣΚΑΣ – ΚΟΥΔΟΥΝΙΟΥ» Μοναστηρακίου διοργανώνεται στις 18 Ιανουαρίου κάθε χρόνο η πατροπαράδοτη συνάντηση της «ΤΣΕΤΑΣ» για το άκουσμα «του τελευταίου χτυπήματος του νταϊρέ». Οι γυναίκες φτιάχνουνε τον παραδοσιακό χαλβά και με αυτόν τον τρόπο γιορτάζουν την επιτυχία των Αράπηδων και δίνουν υπόσχεση ότι και του χρόνου να είναι παρόντες με υγεία ώστε να «τους κάνουμε». Ο Χαλβάς θεωρείται αναπόσπαστη δράση των Αράπηδων.
Υλικά: Παλαιότερα όλα τα υλικά, που δεν μπορούσαν να διανεμηθούν και που περισσεύανε από την προσφορά και συγκέντρωση της «τσέτας» κατά τη διάρκεια των αγερμών στα σπίτια του χωριού, με την προτροπή των νοικοκυραίων στις γυναίκες τους να δώσουν «για το καλό» και ο θεός θα τους το πολλαπλασιάσει, δηλαδή αλεύρι (σιταρίσιο ή καλαμποκίσιο), σησάμια, λάδια, ξηροί καρποί, σταφίδες κ.λ.π.
Τρόπος παρασκευής: Καβουρντίζανε, τ’ άλευρα στα λάδια μέχρι να ροδοκοκκινίσουν, σ’ ένα συγκεκριμένο σπίτι μάλλον του «τσέτα-μπασή», προσθέτανε τους ξηρούς καρπούς κυρίως καρύδια και αμύγδαλα μετά τα ρίχνανε στο σιρόπι με αναλογία 4 ποτήρια νερό 1,5 ζάχαρη που ετοιμάζανε ταυτόχρονα, όλα αυτά υπό την επίβλεψη μιας «μαμής» για το καλό και για τις γλυκές, ανώδυνες και πολλές γέννες ανθρώπων και κτηνών.