Κέντρο Πολιτιστικής Ανάπτυξης

Εσείς πουλιά πετούμενα, ωρέ, πετάτε στον αέρα,

ωρέ η καημένη, η παραπονεμένη,

κι εγώ η τρυγόνα, η ορφανή,

κι εγώ η τρυγόνα, η ορφανή, τρυγόνα η καημένη,

η παραπονεμένη,

και που θα χτίσω τη φωλιά.

Πάω να χτίσω τη φωλιά στου βαρελιού τον πίρο

η καημένη, η παραπονεμένη,

πάν’ τα κορίτσια για κρασί και μου την εγκριμάνε

η καημένη, η παραπονεμένη,

και που να χτίσω τη φωλιά.

Ρήνα μ’ Κατερίνα μ’,

μη φαρμακώνεσαι,

την Κυριακή σε παίρνω

και λευτερώνεσαι.