Κέντρο Πολιτιστικής Ανάπτυξης

Μια συννεφιασμένη μέρα και μια σκοτεινή βραδιά,

βάρκα γύρισ’ άνω κάτω και πνίγηκαν δυο παιδιά.

Ένας ήτανε ο Νίκος, τ’ αρχιναύαρχου ο γιος,

τ’ άλλο ήταν τ’ Αρμενάκι, στην εμορφάδα ζηλευτό.

Όταν τ’ άκουσαν στην Πόλη, όλοι λυπηθήκανε,

όταν τ’ άκουσε μαμά του, τάζει λύρες και φλουριά:

-Ή τον Νίκο μου θα βρείτε, ή θα σκοτωθώ κι εγώ.

-Θάλασσα δεν τρώει λύρες, θάλασσα δεν τρώει φλουριά,

Μόνο κρατεί τον Νίκο, για να τον έχει συντροφιά.